Stan przedrzucawkowy jest poważnym stanem, który może wystąpić podczas ciąży, gdzie występuje wysokie ciśnienie krwi i zwiększona ilość białka w moczu.

Chociaż większość przypadków stanu przedrzucawkowego jest łagodna i nie powoduje żadnych problemów, stan ten może się pogorszyć i być poważny zarówno dla matki jak i dziecka. Może on powodować drgawki u matki, co nazywane jest “eklampsją” i może wpływać na wzrost dziecka. Jeśli nie jest leczony, zagraża życiu matki i dziecka.

Kobiety mogą mieć stan przedrzucawkowy i nie mieć żadnych objawów. Dlatego ważne jest, aby regularnie kontrolować ciśnienie krwi i mocz, aby wykryć ten stan, zanim stanie się on niebezpieczny dla matki i dziecka. Jeśli masz umówioną wizytę przedporodową, na którą nie możesz przyjść, ważne jest, aby ją przełożyć.

Stan przedrzucawkowy nazywany jest czasem nadciśnieniem indukowanym ciążą (PIH), toksemią przedrzucawkową lub chorobą nadciśnieniową ciąży.

Natychmiast skorzystaj z pomocy medycznej, jeśli jesteś w ciąży i masz silny ból brzucha, ból głowy, zawroty głowy, problemy z widzeniem, dezorientację, nudności lub wymioty, lub jeśli doświadczasz drgawek, nagłego obrzęku rąk, kostek lub twarzy, problemów z mówieniem, drętwienia lub nagłego i szybkiego przyrostu masy ciała.

Kto jest w grupie ryzyka?

Około 3 do 4 na każde 100 ciężarnych kobiet w Australii i Nowej Zelandii rozwija stan przedrzucawkowy. Dokładne przyczyny nie są znane, ale możesz być w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia stanu przedrzucawkowego, jeśli:

• masz przewlekłe nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi)
• cierpisz na przewlekłe choroby, takie jak cukrzyca, choroby autoimmunologiczne lub zaburzenia pracy nerek
• miałaś już wcześniej stan przedrzucawkowy
• jesteś w wieku 40 lat lub więcej lub poniżej 18 lat
• spodziewasz się bliźniąt lub trojaczków
• w twojej rodzinie występował stan przedrzucawkowy (np. twoja matka miała stan przedrzucawkowy)
• masz dużą nadwagę na początku ciąży (wskaźnik masy ciała 35 lub więcej)
• od ostatniej ciąży minęło 10 lat lub więcej
• poczęłaś dzięki zapłodnieniu in vitro (IVF)
• cierpisz na chorobę autoimmunologiczną, taką jak reumatoidalne zapalenie stawów.
• Jeśli masz którykolwiek z tych czynników ryzyka, bardzo ważne jest, aby uczestniczyć w regularnych badaniach kontrolnych, aby mieć ciśnienie krwi i badanie moczu.

Jakie są objawy PIH?

Stan przedrzucawkowy może wystąpić w każdym momencie ciąży i do 6 tygodni po porodzie. Najczęściej występuje po 20 tygodniu ciąży i w pierwszych ciążach. Może rozwijać się stopniowo przez wiele tygodni lub pojawić się nagle w ciągu kilku godzin.

Wczesne objawy

Pierwszymi objawami stanu przedrzucawkowego jest nagły wzrost ciśnienia krwi (nadciśnienie) i obecność białka w moczu.

Prawdopodobnie nie zauważysz tych objawów, ale Twój lekarz lub położna powinni je zauważyć podczas wizyt przedporodowych.

Postępujące objawy

W miarę rozwoju stanu przedrzucawkowego, może on powodować zatrzymanie płynów (obrzęk), co często powoduje nagłą opuchliznę stóp, kostek, twarzy i rąk.

Obrzęk jest kolejnym częstym objawem ciąży, ale zazwyczaj występuje w dolnych partiach ciała, takich jak stopy i kostki. Będzie on stopniowo narastał w ciągu dnia. Jeśli opuchlizna pojawia się nagle i dotyczy przede wszystkim twarzy i rąk, może to być stan przedrzucawkowy.

W miarę postępu stanu przedrzucawkowego, może on powodować:

• silne bóle głowy, które nie ustępują po środkach przeciwbólowych
• problemy z widzeniem, takie jak zamglenia lub migające światła
• silny ból w górnej części brzucha (tuż pod żebrami)
• zgaga, która nie ustępuje po zażyciu środków zobojętniających
• nadmierne zwiększenie masy ciała z powodu zatrzymania płynów
• ogólne złe samopoczucie.
• Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub położną.

Możliwe jest jednak wystąpienie ciężkiego stanu przedrzucawkowego bez żadnych objawów.

Stan przedrzucawkowy może również rozwinąć się wkrótce po porodzie i powinnaś poinformować swojego lekarza lub położną o wszelkich obawach, które możesz mieć po urodzeniu dziecka.